با توجه به احتمال حملات تروریستی به فیبر‏های نوری زیر‏دریایی و زیرساخت های سایبری و اینکه این سلاح‌های سایبری فاقد قدرت تشخیص اهداف نظامی و عمومی اند، تدوین قوانین جهانی امنیت سایبری، ضروری است. 

به گزارش مشرق، کشورهای غربی با توجه به آسیب پذیری هایی که در زمینه امنیت سایبری دارند و این موضوع روز به روز خود را بیشتر بروز می دهد؛ این نیاز را به شدت احساس می کنند که باید قوانینی جهان شمول برای جنگ سایبری وضع شود. بی‏بی‏سی انگلیسی در مقاله‏ای در مورد قواعد جنگ سایبری به قلم "سوزان وات" (Susan Watts) می‏نویسد:

کارشناسان روسیه و آمریکا در یک کنفرانس امنیتی به رهبران جهان اعلام می کنند که برای جلوگیری از خطرات سلاح‏های سایبری، جهان به قوانین و التزام‏هایی در زمینه جنگ سایبری نیاز دارد.

طرح سایبری به طور اختصاصی توسط "نیوز‏نایت" (Newsnight)، از موسسه بانفوذ "ایست‏وست" (East west) در نیویورک مطرح شده و تحت عنوان "اجرای کنوانسیون‏های ژنو و لاهه در زمینه فضای سایبری" توصیف می‏شود.

امنیت سایبری امسال برای اولین بار در دستور کار کنفرانس سالیانه مونیخ قرار گرفت. در این اجلاس، "دیوید کامرون" نخست وزیر انگلیس ، "آنجلا مرکل" صدراعظم آلمان، و "هیلاری کلینتون" و "سرگئی لاوروف" وزرای امور خارجه آمریکا و روسیه حضور یافتند.

منطق پشت این حرکت این است که در دنیای درهم آمیخته مجازی ممکن است نیاز باشد که از مناطق ارائه دهنده تسهیلات و خدمات نظیر بیمارستانها و مدارس، حفاظت گردد.

پیش‌نویس این طرح همچنین خواستار بازتعریف مفهوم "دولت- ملت"، با قلمروها و بازیگران جدید در فضای مجازی و فراتر از دولتها، نظیر شرکتهای چندملیتی، NGOها و شهروندان می باشد. این طرح همچنین بیان می‌کند که ابهاماتی که در مورد جنگ سایبری وجود دارد، باعث به تاخیر افتادن سیاست بین‏المللی در مقابله با آن است و اینکه شاید ایده‌های "جنگ" یا "صلح" برای عصر اینترنت، که جهان می‏تواند خود را در حالت سومی غیر از جنگ یا صلح قرار دهد، بسیار ساده و پیش پا افتاده باشد.

خطر حملات بدون تشخیص هدف!

سوزان وات در ادامه مقاله خود در بی بی سی نوشت: تیم روسی-آمریکایی متذکر می‌شوند که تشخیص تفاوت بین اهداف شخصی و نظامی در فضای مجازی بسیار سخت است و ممکن است به علائم محافظت شده و کاملا آشکار و محسوس نیاز داشته باشد.

آنها می‌گویند که سلاح‌های سایبری نه ویژگی‏های سلاح‏های قدیمی را دارند و نه مشمول قوانین فعلی جنگی می‌شوند: "سلاح‌های سایبری می‌توانند در یک چشم به هم زدن از راه رسیده (ویروس‏هایی که به سرعت تکثیر و منتشر می‏شوند) و در حالیکه فاقد قدرت تشخیص اهداف هستند، حمله کنند".

منابع موثق مرتبط با دولت انگلیس می‌گویند که آنها نیازی به یک معاهده بین‌المللی جدید برای فضای سایبری نمی‌بینند، ولی قبول دارند که مسائلی در این زمینه مورد بحث قرار بگیرند.

طبیعت فضای سایبری و اینکه می‌توان به سادگی در این فضا ناشناس ماند و از پروکسی‌ها (فیلتر شکن) استفاده کرد، توصیف و شناسایی این نوع حمله‏ها را بسیار دشوار می‌سازد. این مسائل این سوال را به وجود می‌آورد که: "با چه قدرتی لازم است که یک دولت به یک حمله سایبری پاسخ دهد در حالیکه شما حتی نمی‌دانید این حمله از ناحیه چه کسی است، یا در چه مکانی برنامه‌ریزی شده و یا هدف از این حمله چه بوده است؟ در شرایط نظامی کلاسیک و متعارف پاسخ به این سوالات آسان است ولی در دنیای مجازی اینچنین نیست.

"جان بومگارنر" (John Bumgarner) مدیر تحقیقاتی در زمینه تکنولوژی امنیتی در واحد پیامدهای سایبری آمریکا، در صحبتی با "نیوزنایت" در مورد انواع تهدیداتی که در این زمینه وجود دارد می‌گوید: " تکنولوژی‏های مخفیانه‏ای می‏تواند در سیستم‏های کامپیوتری کار گذاشته و اجرا شوند به طوریکه شما اصلا متوجه آن نشوید."

او می‌گوید بعضی ظرفیت‌هایی که در حال حاضر وجود دارند عبارتند از: کار انداختن شبکه‏های برق، ایجاد اختلال در منابع ذخیره آب و سیستم‌های تولیدی در صنایع.

جنگ سایبری منبع درآمدی برای شرکت های امنیتی و نظامی

سوزان وات در ادامه با اشاره به اینکه جنگ های سایبری به منبع درآمدی برای شرکت های امنیتی و نظامی تبدیل شده اند؛ نوشت: بعضی معتقدند که با این همه جار و جنجال که در مورد جنگ سایبری راه انداخته شده، برای کمپانی‏های دفاعی که به دنبال راههای جدیدی برای پول درآوردن می‌باشند، مفید است.

با این ‏همه، تقریبا هر روز گزارش‏هایی در مورد پیشامدهای سایبری می‌رسد. اخیرا بازار بورس در انگلیس و ایالات متحده، بعد از اینکه متوجه شدند که مورد حملات نافرجام سایبری قرار گرفته‏اند از سرویس‌های امنیتی تقاضای کمک کردند.

پروفسور "پیتر سامر" (Peter Sommer) از مدرسه اقتصاد لندن که اخیرا گزارشی را در مورد امنیت سایبری برای سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) نوشته است می‌گوید: "این مساله واقعا اهمیت دارد ولی، در مورد آن اغراق و جار و جنجال نیز زیاد شده است.

با در نظر گرفتن نقش کمپانی‏های بزرگ نظامی، این کاملا قابل تشخیص است که آنها متوجه شده‌اند که دیگر فروختن سلاح‌های بزرگ و سنگین که برای جنگ با شورشیان کاربرد دارند بسیار سخت می‌باشد و به عبارتی بازار این نوع سلاح‏ها کساد شده است.

بنابراین به ناچار آنها دنبال مناطق جدیدی برای فروش محصولات خود می‌گردند و یک ناحیه بدیهی برای فروش محصولاتشان، بر طبق نظر خودشان، محیط مجازی و مساله جنگ سایبری می‌باشد."

یکی از افراد کاملا وابسته به یکی از منابع موثق وابسته به دولت آمریکا، رابطه ما با فضای سایبری را با صراحت اینگونه شرح می‏دهد که، امنیت در فضای مجازی برای امنیت ملی، آسایش و رفاه ما ضروری است: "بدون آن ما نمی‌توانیم اقتصادی را که خواهان آن هستیم، داشته باشیم."

دولت انگلیس نیز معتقد است که این مساله برای حفظ ارزش‏ها مانند دموکراسی،حیاتی می‌باشد.

تشخیص زمان حمله سایبری توسط مرکز جدید عملیات امنیت سایبری انگلیس

سوزان وات در پایان مقاله خود نوشت: بنابراین دولت در حال پیاده سازی پروژه بلند پروازانه‌ای است که گفتگویی جدید بین کمپانی‏های تجاری و دولت می‌باشد، به طوری که هردو طرف سود متقابل داشته باشند.

با این‏همه، حدود 80 درصد از تاسیسات زیربنایی حساس ما، توسط بخش خصوصی ساخته شده و در تملک آن است. به عبارتی اگر شما تنها گره‏های زیر‏دریایی فیبر‏نوری را که بالای 90 درصد از ترافیک اینترنتی ما را منتقل می‏کند، به حساب بیاورید، متوجه می‏شوید که حتی این مجرای انتقال در معرض آسیب‏های فیزیکی ناشی از حملات تروریستی می‌باشد.

هدف نهایی در مرکز جدید عملیات امنیت سایبری در GCHQ، آژانس اطلاعات الکترونیک انگلستان در "چلتنهام" (Cheltenham)"، تبادل آزاد و مداوم اطلاعات از کمپانی‏ها در مورد زمان و چگونگی حملات سایبری به کامپیوترهای آنها می‌باشد.

این مساله در مورد حملات سایبری که می‌تواند تاسیسات زیربنایی حساس را هدف قرار دهد، اعلام خطری به دولت می‏باشد.

این مساله فعلا در مورد شرکت‌های آب و انرژی پیاده می‌شود، ولی در آینده به بخش‌های دیگر مانند شرکت‌های توزیع غذا، اداره امور مالی و شرکت‏های حمل و نقل نیز گسترش پیدا خواهد کرد.

اختصاص یک کمک عظیم و قابل ملاحظه به میزان 650 میلیون یورو در جهت ایجاد امنیت سایبری در دست بررسی است.