مهدویت در اسلام از جمله مسائلی است که در وجه ظاهری دچار فراز و فرودهای متعدد و مختلفی شده است. همه این فراز و فرودها ناشی از اهمیت و عظمت مقوله مهدویت است. از زمانی که نام مبارکش برده شد، در حالی که تا ولادت خجسته اش ده ها سال فاصله بود، صف بندی ها آغاز و تدریجاً ادعاها آشکار شد. ولادت پنهان، نماز بر بر بدن مطهر پدربزرگوار در سنین کودکی، غیبت صغری، نواب خاص، غیبت کبری، عمرطولانی، آثار و نشانه های آخر و زمان و ظهور حضرت، مدعیان مهدویت که زنجیره طولانی در تاریخ دارد و ادامه آن به زمان حاضر نیز کشیده شده است، کنجکاوی که غیرمسلمانان و به ویژه، در این دوران سیاستمداران نسبت به آگاهی و شناخت از حضرت پیدا کرده اند، همه و همه حاکی از داغ بودن مباحث مهدویت است، اما در این میان مهم آن است که در این بازار مکاره پرهیاهو که مدعیان مسئله مهدویت بی شمارند و نیات ناپاک و یا آلوده و یا انحرافی و یا سیاسی و یا ... دارند این گوهر بی بدیل چگونه به کف می آید. بررسی این مهم نیازمند سیری تاریخی و مختصر است. در سال های اولیه غیبت کبری تصور بر این بود که حضرت پس از چند سال ظهور خواهند کرد. این تصور در باب مهدویت، رفتاری از جنس خود را بروز می داد. در مرحله بعدی یعنی پس از گذشت سال های طولانی و تحقق نیافتن ظهور، تصورات تغییر کرد و رفتاری از جنس خود پدید آورد و بزرگانی کم و بیش درباره امام زمان(عج) سخن گفتند و مطلب نوشتند، اما جامعه خیلی با این موضوع درگیر نشد. در دویست سال اخیر که استعمار انگلیس برای درازتر کردن حضورش در ممالک اسلامی و تاراج بیشتر سرمایه آنان به دین و مذهب سازی جعلی روی آورد، مباحث مربوط به مهدویت شکل دیگری به خود گرفت تا اینکه پیش از انقلاب گروهی وظیفه اصلی خود را در این دیدند که با محور قرار دادن امام زمان(عج) با شناخت و برداشتی که از موضوع داشتند با کسانی که در این حوزه ادعاهایی می کردند، مقابله روشنگرانه کنند! در دوران طولانی غیبت کبری که حدود هزار و اندی سال از آن می گذرد، کسی با درک واقعی یک حکومت دینی و نگاه از چنین دریچه ای به مهدویت، درباره آن نیندیشید و بحث جامعی ارائه نکرد. چه بسا تصور اینکه در دوران پیش از ظهور حکومت اسلامی تشکیل می شود و با حضور در سایه چنین حکومتی هم می بایست درباره مهدویت اندیشید، به ذهن کسی خطور نکرد و چنین مهمی در اوج غربت باقی ماند. با وقوع انقلاب اسلامی و تأسیس حکومت اسلامی به وسیله رادمرد تاریخ پس از غیبت کبری، امام خمینی(ره)، زمینه نگریستن به موضوع مهدویت از زاویه ای دیگر فراهم شد، اما با این حال مشاهده شد به موازات فراگیر شدن توجه به امام زمان(عج) و شعله ور شدن هر چه بیشتر عشق به حضرت مهدی(عج) بازار سودجویی ها رونق بیشتری پیدا کرد تا آنجا که رفته رفته شکل یک معضل دینی اجتماعی پیدا کرد، اما نکته اصلی اینجاست که تشکیل جمهوری اسلامی تجربه جدیدی را در اختیار عاشقان و علاقه مندان به امام زمان(عج) گذاشت. اینکه باور داشته باشیم امام زمان(عج) حی و حاضر است و با ما زندگی می کند و از اینکه در کره خاکی در نقطه ای به نام ایران حکومتی بر اساس دین اجداد بزرگوارش شکل گرفته و دین آموختگان صالح در رأس آن قرار دارند و مبتنی بر آموزه های دین با دنیا رفتار می کنند خوشحال است. اگر با این باور زندگی کنیم، شیرینی زندگی با امام زمان(عج) را درک کرده ایم و اگر ظهور را درک کنیم با حضرتیم. ان شاء الله. اما اگر الان در خلاف این وصف باشیم به امید اینکه حضرت ظهور کند آن وقت با حضرت خواهیم بود فکر باطلی است. سند این بحث گفتار نغز آن عارف شهید آیت الله دستغیب است که فرمود: دشمن خمینی بداند که دشمن امام زمان (عج) است.